“Waar worden we ook alweer blij van? Wat willen we graag? Niet meer wachten, maar gewoon doen!” Bern & Leonie uit Borne reizen sinds eind augustus 2019 in hun Mercedes 614 door Zuidelijk Afrika. Samen met hun kinderen Floris (7) en David (4). Ze blijven een jaar onderweg en delen onder ‘familyroadtripinfrica’ hun avonturen op Instagram. “De vrijheid die je er voor terugkrijgt, het samen zijn, samen herinneringen maken, dat is onbetaalbaar!”
Waarom Zuidelijk Afrika?
De bestemming was nooit een vraag voor ons. We zijn verliefd op dit continent sinds onze eerste kennismaking daar. In 2004 heeft Bern voor 8 maanden in Johannesburg gewoond toen hij daar stage liep, ik ben toen ook een maand langs geweest. Het voelde direct goed toen we daar waren, als thuiskomen, voor ons allebei. Later zijn we nog een maand met onze oudste zoon naar Kenia geweest. In 2016 zijn we weer een maand naar Zuid Afrika geweest en hebben we de Garden Route in het Zuiden gereden met onze jongens. Wederom fantastisch!
“Waar worden we ook alweer blij van? Wat willen we graag? Niet meer wachten, maar gewoon doen!”
Hoe lang waren jullie al met deze grootste plannen bezig?
Het plan zat al lang in ons hoofd, het zaadje was al gepland voordat we kinderen hadden. Iedere keer als we in Afrika waren was het veel te kort en wilden we langer blijven. In Nederland hadden we moeite om te landen en een heimwee gevoel. Na mijn burn-out en depressie hebben we de knoop doorgehakt. Deze intense periode had ons enorm aan het denken gezet. Waar worden we ook alweer blij van? Wat willen we graag? Niet meer wachten, maar gewoon doen! Het moment was daar. Het voelde heel goed voor ons allebei. Dit was het moment.
“De kinderen zeiden direct ja. Ik denk niet dat ze overzagen waar ze ja tegen zeiden maar hun gevoel ten opzichte van Afrika was goed”
Toen hebben we uitgezocht of het überhaupt kon. Welke gevolgen heeft lang op reis gaan: voor werk, voor ons huis, voor school van de jongens, voor verzekeringen, inboedel, etc? We hebben alle vragen op papier gezet en uitgezocht. Tijdens de periode van uitzoeken hebben we aan de kinderen gevraagd wat zij ervan zouden vinden als we weer naar Afrika zouden gaan, maar dan voor lange tijd. Ze zeiden direct ja. Ik denk niet dat ze overzagen waar ze ja tegen zeiden maar hun gevoel ten opzichte van Afrika was goed.
Hebben jullie getwijfeld, gezien de leeftijd en leerplicht van de kinderen,
of juist niet?
Twijfel ten op zichte van de kinderen of school was er bij ons nooit. Het was voor ons wel even de vraag wat school er überhaupt van vond, maar zij waren direct enthousiast toen we het vertelden en steunden ons idee. Dat was heel fijn. We wilden namelijk graag zelf les gaan geven. De school heeft alle spullen verzameld en meegegeven. Zo fijn! Qua leerplicht waren we er al vrij snel uit dat we ons gingen uitschrijven, dus dat probleem hadden we snel getackeld! We vonden juist dat de kinderen nu een perfecte leeftijd hadden, Floris was en 7 en David 4. Oud genoeg om te snappen wat we doen en bewust dingen te beleven. Uit de luiers en vrij zelfstandig, maar ook jong genoeg om het geen probleem te vinden om lekker met papa en mama op reis te gaan.
“We staan op als we wakker worden, eten als we trek hebben en gaan slapen als we moe zijn”
Hoe ziet jullie leven er nu uit?
We reizen op ons gevoel en doen waar we zin in hebben. We staan op als we wakker worden, eten als we trek hebben en gaan slapen als we moe zijn. We reizen op ons gemakje en doen rustig aan. Soms willen we 1 nacht blijven, maar dan staan we er ineens een hele week. Gewoon omdat het kan. We ontmoeten zoveel lieve mensen, worden uitgenodigd om langs te komen of om te blijven slapen. De gastvrijheid vinden wij enorm overweldigend. Hoezo doen ze dit? In Nederland is dit echt niet zo. Dat maakt het misschien ook zo bizar en bijna onwerkelijk. Nieuwe mensen leren kennen, kennismaken met het alledaagse leven hier, dat vinden we leuk! Heerlijk dat dit ook zo op ons pad komt.
Wat is het grootste verschil tussen jullie huidige leven en oude leven in Nederland?
Niks moeten, geen verplichtingen! Altijd bij elkaar zijn. Zoveel quality time met elkaar hebben, maar ook met de jongens. Floris vindt het heerlijk om bij ons te zijn, samen spelletjes doen, zwemmen, zoveel verschillende dieren zien! Het feit dat we alle tijd hebben voor elkaar, dat is onbeschrijfelijk! De jongens zijn heel erg naar elkaar toe gegroeid en zijn nu de beste vrienden. Ze zitten allebei enorm goed in hun vel. De oudste heeft zijn boosheid in Nederland gelaten. Het niks moeten, de rust, dat doet ze allebei heel goed. En ons ook. Ik denk we allebei relaxter zijn nu en nog meer naar ons gevoel kunnen luisteren. Elke dag weer. Dat is zo fijn!
Waarom kozen jullie voor een Mercedes 614?
We hadden veel gelezen over allerlei soorten voortuigen en veel bekeken. Voor onszelf maakten we een lijstje met de voor- en nadelen. Van campers, 4x4 met opbouw, 4x4 met daktenten, kale bussen en accomodaties huren onderweg. We wilden heel graag binnen leefruimte hebben, dat leek ons fijn. De standaard campers die wij hadden gezien spraken ons niet aan, met name qua inrichting. Door zelf een bus om te bouwen tot camper kun je alles zelf bepalen: de inrichting, kleuren, alles! Uiteindelijk kozen we voor de MB614 omdat dit de langste Mercedes bus was, een sterke bus ook overigens. Bern past net niet over dwars in de bus, dus het moest een bed over de lengte worden. Dan lever je dus leefruimte in. Vandaar de grote bus, zodat we ook leefruimte hadden naast alleen 4 bedden.
Hebben jullie veel aan de bus verbouwd?
Onze bus was een lege werkbus van een staalbedrijf uit België. We hebben de stalen achterplaat, achter de bestuurdersstoel, weggehaald en konden toen aan de slag met isoleren. We hebben veel geschetst totdat we de juiste indeling hadden. Van wanden isoleren, bedden maken, een keuken, een kast, een zoldertje boven onze stoelen tot aan het maken van dakramen, ventilator en zijramen. Alles hebben we zelf gedaan. Behalve de gordijnen via Laurie van BusGordijn en de autostoelen voor de jongens, die hebben we erin laten zetten door Dave van Toffe Camper.
Het was heel veel werk, we hebben er zeker een half jaar iedere minuut van onze vrije tijd ingestopt. Maar dat was het meer dan waard!
“De vrijheid die je er voor terugkrijgt, het samen zijn, samen herinneringen maken, dat is onbetaalbaar!”
Wat zouden jullie willen zeggen tegen mensen die ook de wereld willen intrekken, maar (nog) niet durven?
Bij twijfel, doen! Why wait? Er zijn zoveel redenen om vooral niet te gaan. Natuurlijk is het spannend, moet je heel veel uitzoeken en lijken de voorbereidingen soms oneindig. Maar oh, dat is het zo waard. Weg met die beren. Zet op papier wat je graag zou willen, alles mag en is goed. Groots denken. Wedden dat je dan snel bij de kern bent. Want als het idee van langer reizen al in je hoofd zit, dan is het zaadje al gepland. De kunst is om het dan uit te werken en concreet te maken voor jezelf. Wat wil jij? Het is af en toe lastig hoor, al die dingen die je moet regelen. Maar daar denken we nu niet meer over na. De vrijheid die je er voor terugkrijgt, het samen zijn, samen herinneringen maken, dat is onbetaalbaar! Ik vind deze reis één groot cadeau en ik zou dit iedereen gunnen!
Je kan de reis van Bern en Leonie volgen op Instagram op ‘familyroadtripinafrica’.
Comments